Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Μήλον κόκκινον είσαι και τίναν θα κανείσαι; Μήλον κόκκινον! Έμορφος είσ’ έμορφος τιδέν ’κ’ έχω να λέγω Μήλον κόκκινον! Εγώ πα παλληκάρ’ είμαι το καρδόπο σ’ θα καίγω Μήλον κόκκινον! Έμορφος είσ’ έμορφος τιδέν ’κ’ έχω να λέγω Μήλον κόκκινον! Να φιλώ σε μαραίνεσαι, να δάκω σε τελείσαι Μήλον κόκκινον! Σον ουρανόν αφκακέσ’ πετούν δύο τουρνάδες Μήλον κόκκινον! Κι εγώ τηνάν αγαπώ με τα δύο ζουρνάδες Μήλον κόκκινον!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αφκακέσ’ | κάτω πέρα | ||
| δάκω | δαγκώνω | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κανείσαι | είσαι αρκετός/ή, επαρκείς για κτ | ἱκανόω | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| τελείσαι | τελειώνεις, εξαντλείσαι | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| τουρνάδες | (επιστ.ονομ. Grus grus) τα πουλιά γερανοί | turna |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αφκακέσ’ | κάτω πέρα | ||
| δάκω | δαγκώνω | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κανείσαι | είσαι αρκετός/ή, επαρκείς για κτ | ἱκανόω | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| τελείσαι | τελειώνεις, εξαντλείσαι | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| τουρνάδες | (επιστ.ονομ. Grus grus) τα πουλιά γερανοί | turna |
Μήλον κόκκινον (Ακ Νταγ Μαντέν) Πήρε την ονομασία του, από την φράση «μήλον κόκκινο» που πρόσθεταν στο τέλος κάθε στίχου στα δίστιχα που συνόδευαν τη μελωδία. Πρόκειται για ανάδελφο χορό. Δεν υπήρχε ανάλογος χορός στην Καππαδοκία αλλά και στον Πόντο. Ο ρυθμός είναι τετράσημος. Ήταν μεικτός χορός και χορευόταν κυρίως από νέους σε τυχαία χορευτική διάταξη, πολύ κοντά ο ένας στον άλλον, με ισότιμο χορευτικό ρόλο αντρών και γυναικών. Συνήθως χρησιμοποιούσαν ζουρνά με συνοδεία νταουλιού καθώς και βιολί ή λύρα με συνοδεία ουτιού.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 