Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τρυγόνα μ’, με το γέλος ι-σ’ χαράζ’νε τα ραχ̌ία Ο φέγγον πάει και βασιλεύ’, [βάι!] ξημερών’ κρύα - κρύα [Και -ν-] Εσύ απ’ ατού αναστέναξον κι εγώ απ’ αδά ας ματούμαι Σύρον τα λόγια τη σεβτάς [όι!] εγώ -ν- ας παλαλούμαι [Και -ν-] Άστρα, τον φέγγον πέτ’ α̤τον τον κόπον ατ’ μη χάνει Τ’ εμόν τ’ αρνίν έν’ φωταχτέρ’ [όι!] τον τόπον ατ’ πιάνει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ματούμαι | ματώνομαι | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πέτ’ | (προστ.) πείτε | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φωταχτέρ’ | απαστράπτον, λαμπερό, μτφ. όμορφο | ||
| χαράζ’νε | χαράζουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| ατού | εκεί (σε τόπο ή σημείο που βρίσκεται σε κάποιο απόσταση) | ||
| γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ματούμαι | ματώνομαι | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πέτ’ | (προστ.) πείτε | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| φωταχτέρ’ | απαστράπτον, λαμπερό, μτφ. όμορφο | ||
| χαράζ’νε | χαράζουν |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 