Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Η κοινωνία εχάλασεν εψεύτυνανε όλια Οι φίλ’, τουσ̌μάν’ εγέντανε τα λόγι͜α τουν χοχόλια Όλια έρθαν κι ελλάγανε! Ποίον έν’ η φιλία; Ο εις σον άλλον έκοψεν και την καλημερίαν Ατώρα πώς να εγροικάς, τουσ̌μάνος, γιόξαμ’ φίλος; Απ’ έμπρι͜α σ’ γελά κι αποπίσ’ δάκ’ σε -ν- αρ’ άμον σ̌κύλος Άμον ντο εγροικούν θα τρών’ όλ’ ευτάνε τον φίλον Κουνίζ’νε τα ουράδι͜α τουν άμον ντ’ ευτάει ο σ̌κύλον Ο άνθρωπον που καζανεύ’ κι έρχουνταν μαζεμένα Ευτάει / Γίνεται άμον το κάστανον «Φτου, κι απόθεν εξέβα!»¹ Και τη κοσμί’ τα στόματα με το σ̌κοινίν ’κι δέσκουν Εμέν π’ εκατηγόρεσαν, τα χ̌είλια τουν να πρέσκουν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απόθεν | από που, από όπου | ||
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| γιόξαμ’ | ή μήπως | yoksa+μη | |
| δάκ’ | δαγκώνω/ει | ||
| δέσκουν | δένονται | ||
| εγέντανε | έγιναν | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
| εκατηγόρεσαν | κατηγόρησαν | ||
| ελλάγανε | άλλαξαν | ||
| έμπρι͜α | μπροστά | ἐμπρός | |
| έν’ | είναι | ||
| εξέβα | βγήκα, ανέβηκα, μτφ. προέκυψα | ||
| έρθαν | ήρθαν | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| εχάλασεν | χάλασε, έχωσε το χέρι | ||
| εψεύτυνανε | έγιναν ψεύτικα | ||
| καζανεύ’ | κερδίζει, αποκτά | kazanmak | |
| καλημερίαν | καλημέρισμα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| κουνίζ’νε | κουνάνε | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όλια | όλα | ||
| ουράδι͜α | ουρές | ||
| πρέσκουν | πρήζονται | ||
| τουν | τους | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| τουσ̌μάνος | εχθρός | düşman/duşmān | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χοχόλια | σκουπίδια |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απόθεν | από που, από όπου | ||
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| γιόξαμ’ | ή μήπως | yoksa+μη | |
| δάκ’ | δαγκώνω/ει | ||
| δέσκουν | δένονται | ||
| εγέντανε | έγιναν | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
| εκατηγόρεσαν | κατηγόρησαν | ||
| ελλάγανε | άλλαξαν | ||
| έμπρι͜α | μπροστά | ἐμπρός | |
| έν’ | είναι | ||
| εξέβα | βγήκα, ανέβηκα, μτφ. προέκυψα | ||
| έρθαν | ήρθαν | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| εχάλασεν | χάλασε, έχωσε το χέρι | ||
| εψεύτυνανε | έγιναν ψεύτικα | ||
| καζανεύ’ | κερδίζει, αποκτά | kazanmak | |
| καλημερίαν | καλημέρισμα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| κουνίζ’νε | κουνάνε | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όλια | όλα | ||
| ουράδι͜α | ουρές | ||
| πρέσκουν | πρήζονται | ||
| τουν | τους | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| τουσ̌μάνος | εχθρός | düşman/duşmān | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χοχόλια | σκουπίδια |
¹ Έκφραση δηλωτική ατόμου που απαρνείται την ταπεινή καταγωγή του θεωρώντας εαυτόν ανώτερου κοινωνικού επιπέδου.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 