.
.
Ποντιακή ραψωδία

Παντού και πάντα η προσφυγιά

Παντού και πάντα η προσφυγιά
fullscreen
Μέρ’ είν’ τα χρόνια τα παλιά
ντ’ εζήν’νανε κεΐσ̌ι͜α;
Κι η προσφυγιά εγλέντανεν
σε γάμους και βαφτίσ̌ι͜α

Παντού και πάντα η προσφυγιά
έν’ άμον αλυσίδα
Ντο είδαν, είδαν οι ανθρώπ’
και τ’ άλλα επαρείδαν

Ους να βραδύν’ εχόρευαν
αγούρι͜α και κορτσόπα
Έπαιζαν κι εμασχάρευαν
άμον Θεού πουλόπα

Παντού και πάντα η προσφυγιά
έν’ άμον αλυσίδα
Ντο είδαν, είδαν οι ανθρώπ’
και τ’ άλλα επαρείδαν

Μέρ’ είν’ τα χρόνια τα παλιά
με την αγάπ’ εζήν’ναν
’Κ’ είχαν ανθρώπ’ να έτρωγαν
κι ας σο ’κ’ είχαν, εδίν’ναν

Παντού και πάντα η προσφυγιά
έν’ άμον αλυσίδα
Ντο είδαν, είδαν οι ανθρώπ’
και τ’ άλλα επαρείδαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αγούρι͜ααγόρια νέα
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθρώπ’άνθρωποι
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
βραδύν’βραδιάζει
εγλέντανενγλεντούσε, διασκέδαζε eğlenmek
εδίν’νανέδιναν
εζήν’νανζούσαν
εζήν’νανεζούσανε
είν’(για πληθ.) είναι
εμασχάρευαναστειεύονταν, διακωμωδούσαν maskara/masḫara
έν’είναι
επαρείδανπαραείδαν, φαντάστηκαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κεΐσ̌ι͜αάνετα geniş
κορτσόπακοριτσάκια
μέρ’(μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος
ουςως, μέχρι
πουλόπαπουλάκια
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αγούρι͜ααγόρια νέα
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθρώπ’άνθρωποι
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
βραδύν’βραδιάζει
εγλέντανενγλεντούσε, διασκέδαζε eğlenmek
εδίν’νανέδιναν
εζήν’νανζούσαν
εζήν’νανεζούσανε
είν’(για πληθ.) είναι
εμασχάρευαναστειεύονταν, διακωμωδούσαν maskara/masḫara
έν’είναι
επαρείδανπαραείδαν, φαντάστηκαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κεΐσ̌ι͜αάνετα geniş
κορτσόπακοριτσάκια
μέρ’(μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος
ουςως, μέχρι
πουλόπαπουλάκια
Παντού και πάντα η προσφυγιά

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost