Στιχουργοί: Μάκης Ερημίτης
Συνθέτες: Μάκης Ερημίτης
’Κ’ ευρέθεν ένας Πόντιος να κυβερνά τον τόπον [νέι] Να ευτάει χρυσάφ’ και μάλαμαν τη προσφυγιάς τον κόπον [όι, όι, αμάν!] Άμον ανθρώπ’ να ζούμε απάν’ σην γην Να χτίζομε τον κόσμον ας σην αρχήν Μέρ’ έν’ ένας Τραντέλλενας να κρούει την αδικίαν [νέι] Πιο έμορφον κι ανθρώπινον να ευτάει την κοινωνία [έι, έι, αμάν!] Άμον ανθρώπ’ να ζούμε απάν’ σην γην Να χτίζομε τον κόσμον ας σην αρχήν ’Κ’ ευρέθεν ένας Πόντιος να παίρ’ την εξουσία [νέι] Άσπρον ημέραν ση ζωήν να ελέπομ’ κι εμείς μίαν [γιαρ, γιαρ, αμάν!/όι, όι, αμάν!] Άμον ανθρώπ’ να ζούμε απάν’ σην γην Να χτίζομε τον κόσμον ας σην αρχήν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| ελέπομ’ | βλέπουμε | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευρέθεν | βρέθηκε | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μάλαμαν | ο χρυσός | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας | ||
| χτίζομε | χτίζουμε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| ελέπομ’ | βλέπουμε | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευρέθεν | βρέθηκε | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μάλαμαν | ο χρυσός | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας | ||
| χτίζομε | χτίζουμε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 