Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αγάπα, κόρ’, μ’ εντρέπεσαι και φόβον μη φοάσαι Εσέν που έχ̌’ τη σ̌κύλ’ ο γιον ας κάθεται κι ωρι͜άει σε Άλλο σην πόρτα σ’ ’κι πατώ, σην αύλι͜α σ’ ’κι δι͜αβαίνω Άλλο κορίτσ’ εγάπεσα κι εσέν θ’ απιδι͜αβαίνω Γράμμαν γράφτω και στείλω σε γομάτον χ̌αιρετίας Απ’ έξ’ είναι τα δακρόπα μ’ κι απέσ’ τ’ αροθυμίας Εποίκες με ρακόποτον και ρακομεθυσμένον Αφκά ση σκάλα σ’ κάθουμαι κι εσέναν αναμένω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| απιδι͜αβαίνω | φεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ | από + διαβαίνω | |
| αροθυμίας | (γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες | ||
| αύλι͜α | αυλή | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| δι͜αβαίνω | (για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ | διαβαίνω | |
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εντρέπεσαι | ντρέπεσαι | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ρακομεθυσμένον | αυτός που έχει μεθύσει από ρακί | rakı/ˁaraḳī + μεθύω | |
| ρακόποτον | αυτός που πίνει πολύ ρακί | ||
| σκάλα | κλίμακα, σκάλα, αποβάθρα λιμανιού, το μέρος μεταξύ των ποδιών της περισκελίδας προς την βουβωνική περιοχή (προσομοιάζει την κορυφή σκάλας προς το κεφαλόσκαλο), ειδικό εξάρτημα της παγίδας πουλιών | scala<scando | |
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| φοάσαι | φοβάσαι | ||
| χ̌αιρετίας | χαιρετίσματα | ||
| ωρι͜άει | προσέχει, φυλάει, επιβλέπει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| απιδι͜αβαίνω | φεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ | από + διαβαίνω | |
| αροθυμίας | (γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες | ||
| αύλι͜α | αυλή | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γομάτον | γεμάτο/η | ||
| δακρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
| δι͜αβαίνω | (για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ | διαβαίνω | |
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εντρέπεσαι | ντρέπεσαι | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ρακομεθυσμένον | αυτός που έχει μεθύσει από ρακί | rakı/ˁaraḳī + μεθύω | |
| ρακόποτον | αυτός που πίνει πολύ ρακί | ||
| σκάλα | κλίμακα, σκάλα, αποβάθρα λιμανιού, το μέρος μεταξύ των ποδιών της περισκελίδας προς την βουβωνική περιοχή (προσομοιάζει την κορυφή σκάλας προς το κεφαλόσκαλο), ειδικό εξάρτημα της παγίδας πουλιών | scala<scando | |
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| φοάσαι | φοβάσαι | ||
| χ̌αιρετίας | χαιρετίσματα | ||
| ωρι͜άει | προσέχει, φυλάει, επιβλέπει |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 