Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η κόρ’ εδέκεν το νερόν απάν’ καικά σ’ αμπέλια ’Ποίκεν τα μήλα κόκκινα τα σταφύλι͜α άμον μέλια Βαΐων ξαν Βαΐων και του χρόν’ κι άλλο καλλίον Σ’ όνομα σ’, όνομαν εύρα, σο πόι σ’ κι άλλο καλλίον Ση Χατζ̌ηλαρί’¹ τα στράτας, πουλόπο μ’, απαντώ σε Εντρέπουμαι να λέγω σε, σ̌κύλ’ κουτάβ’, / πουλόπο μ’, ντ’ αγαπώ σε Ανασακιάζομε, ανασακιάζομε! Έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε Εμείς τον εαυτόν εμουν καν’νάν ’κι φάζομε Τ’ έμορφον η Επτάλοφος απάν’ σο ρακανόπον Εκεί θα πάει να/θα παρχαρεύ’ τ’ εμόν το τρυγονόπον Βαΐων ξαν Βαΐων και σο κάθεν το χωρίον Σ’ όνομα σ’, όνομαν εύρα σο πόι σ’ κι άλλο καλλίον Εμέν που θα κατηγορεί και θα περιφρονά με Εμέν κορίτσ’ κανείς μη δί’, γαμπρόν κανείς μ’ ευτάει με Ανασακιάζομε, ανασακιάζομε! Έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε Εμείς τον εαυτόν εμουν καν’νάν ’κι φάζομε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανασακιάζομε | ανακινούμε, τινάζουμε τα σακιά για να χωρέσουν περισσότερα πράγματα | ανά+σακίζω | |
| απάν’ | πάνω | ||
| απαντώ | συναντώ, προϋπαντώ, αποκρίνομαι | ||
| δί’ | δίνει | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| εμουν | μας | ||
| εντρέπουμαι | ντρέπομαι | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| έρχουμες | ερχόμαστε | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| κάθεν | κάτω, κάθε | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| παρχαρεύ’ | παραθερίζω/ει σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
| πόι | ύψος, μπόι (ανάστημα) | boy | |
| ’ποίκεν | (εποίκεν) έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ρακανόπον | (υποκορ.) γήλοφος | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τρυγονόπον | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φάζομε | ταΐζουμε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανασακιάζομε | ανακινούμε, τινάζουμε τα σακιά για να χωρέσουν περισσότερα πράγματα | ανά+σακίζω | |
| απάν’ | πάνω | ||
| απαντώ | συναντώ, προϋπαντώ, αποκρίνομαι | ||
| δί’ | δίνει | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| εμουν | μας | ||
| εντρέπουμαι | ντρέπομαι | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| έρχουμες | ερχόμαστε | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| κάθεν | κάτω, κάθε | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| παρχαρεύ’ | παραθερίζω/ει σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
| πόι | ύψος, μπόι (ανάστημα) | boy | |
| ’ποίκεν | (εποίκεν) έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ρακανόπον | (υποκορ.) γήλοφος | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
| τρυγονόπον | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φάζομε | ταΐζουμε |
¹ (Χατζηλάρ) Παλιά ονομασία της Ξηροκρήνης Λαγκαδά Θεσ/νίκης
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 