Αν θέλτς, κορτσόπον

Αρνί μ’, όντες ελέπω σε
το ψ̌όπο μ’ παλαλούται
Όντες λέω «’κι παίρω σε» 
η μάνα σ’ φανερούται

Αν θέλτς, κορτσόπον έμορφον,
ν’ ευτάμε εμείς χωρίον
η μάνα σ’ μη ταράεται
σ’ εμέτερον τον βίον

Δέβα και πέ’ τη μάνα σου
πως είμαι εγώ το ταίρι σ’
Αν ’κι φεύ’ ας ση στράτα μου
νέβ’σον με ας σο τεφτέρι σ’

Αν θέλτς, κορτσόπον έμορφον,
ν’ ευτάμε εμείς χωρίον
η μάνα σ’ μη ταράεται
σ’ εμέτερον τον βίον

Ας πάει η μάνα σ’ και γεννά
ευτάει άλλο κορτσόπον
Εσύ ατώρα είσαι τ’ εμόν
σην ψ̌η μ’ είσαι το ψ̌όπο μ’

Αν θέλτς, κορτσόπον έμορφον,
ν’ ευτάμε εμείς χωρίον
η μάνα σ’ μη ταράεται
σ’ εμέτερον τον βίον