Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Κανείς τιδέν μη λέει ατο τ’ εμόν τ’ αρνίν αρλίν έν’ Θα κλαίει και θα κλαινίζ’ κι εμέν η καρδι͜ά μ’ γεραλίν έν’ Σου παρχάρ’ τα τσ̌ιμενόπα σ’ επεκεί μέρ’ τ’ ορμόπον Έφαες το καρδόπο μου έπε̤ς κρύον νερόπον Αρνί μ’, τα κάλλι͜α σ’ θάλασσαν το καρδόπο σ’ τσ̌ιμένι Έναν βράδον ζωήν ας έχ̌’ μετ’ εσέν που θα μένει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρλίν | αυτό που το πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı=ντροπαλός, σεμνός | |
| βράδον | βράδυ | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| έπε̤ς | ήπιες | ||
| έφαες | έφαγες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλαινίζ’ | στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νερόπον | νεράκι | ||
| ορμόπον | μικρό ρυάκι/μικρή ρεματιά | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τσ̌ιμένι | γρασίδι, λιβάδι | çimen | |
| τσ̌ιμενόπα | γρασίδια, λιβάδια | çimen |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρλίν | αυτό που το πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı=ντροπαλός, σεμνός | |
| βράδον | βράδυ | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| έπε̤ς | ήπιες | ||
| έφαες | έφαγες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κλαινίζ’ | στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νερόπον | νεράκι | ||
| ορμόπον | μικρό ρυάκι/μικρή ρεματιά | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τσ̌ιμένι | γρασίδι, λιβάδι | çimen | |
| τσ̌ιμενόπα | γρασίδια, λιβάδια | çimen |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 