
Στιχουργοί: Χρήστος Ραμπίδης
Συνθέτες: Χρήστος Ραμπίδης
Μαύρα είναι τα μαλλία τ’ς και συρμένα απάν’ σ’ ωμία τ’ς Άσπρα χ̌ι͜όνι͜α είν’ τα ψ̌ήα τ’ς Ντ’ έμορφα κουνίζ’ τ’ ωμία τ’ς [Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν, [και] ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν, [και] το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν Όντες έν’ και μεθυσμέντσα έν’ πολλά αφορισμέντσα Όλ’ θέλ’ για να χορεύ’ και τ’ εμόν την καρδι͜άν καίει [Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν, [και] ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν, [και] το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν Και σ’ ομμάτι͜α όντες τερεί με σ’ άστρα απάν’ εγώ κείμαι Να επαίρ’να ’τεν σο χ̌έρι μ’, να εγίνουτον το ταίρι μ’ [Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν, [και] ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν, [και] το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν [Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν, [και] ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν τη μάναν, [και] το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
| εγίνουτον | γινόταν | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| επαίρ’να | έπαιρνα | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| κουνίζ’ | κουνάει | ||
| μεθυσμέντσα | μεθυσμένη | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| πόιν | ύψος, μπόι | boy | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| συρμένα | τραβηγμένα | ||
| ’τεν | αυτήν | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| χορεύ’ | χορεύω/ει | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ωμία | ώμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
| εγίνουτον | γινόταν | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| επαίρ’να | έπαιρνα | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| κουνίζ’ | κουνάει | ||
| μεθυσμέντσα | μεθυσμένη | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| πόιν | ύψος, μπόι | boy | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| συρμένα | τραβηγμένα | ||
| ’τεν | αυτήν | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| χορεύ’ | χορεύω/ει | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
| ωμία | ώμοι |

