Στιχουργοί: Γεώργιος Σπινθηρόπουλος
Συνθέτες: Χρήστος Ραμπίδης
Έτον έναν παλληκάρ’ ο Χάρης του Φαϊτά Εμπαίν’νεν και ση φωτίαν, είχ̌εν και τρανόν καρδίαν Χάρη, εσύ εκεί που πας να ευτάς ντο εγροικάς Πέει ατο σον Άγιο-Πέτρον, ατός παλληκάρ’ πα έτον Είχ̌εν δύναμη τρανόν, η μούστα πα σίδερον! ’Κ’ εφογούτονε κανέναν κι ο κόσμος ατόν ετέρ’ναν Χάρη, εσύ εκεί που πας να ευτάς ντο εγροικάς Πέει ατο σον Άγιο-Πέτρον, ατός παλληκάρ’ πα έτον Θέ μ’, αΐκον παλληκάρ’ πώς εχάσεν τ’ ομμάτι͜α τ’; Έτονε χαροκαμένος και ση ψ̌ην πα πονεμένος Χάρη, εσύ εκεί που πας να ευτάς ντο εγροικάς Πέει ατο σον Άγιο-Πέτρον, ατός παλληκάρ’ πα έτον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| ατός | αυτός | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| ετέρ’ναν | κοιτούσαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εφογούτονε | φοβόταν | ||
| εχάσεν | έχασε, έδιωξε, πέταξε | ||
| Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μούστα | γροθιά | muşta/muşte | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| ατός | αυτός | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| ετέρ’ναν | κοιτούσαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| εφογούτονε | φοβόταν | ||
| εχάσεν | έχασε, έδιωξε, πέταξε | ||
| Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μούστα | γροθιά | muşta/muşte | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Εις μνήμην του Θεοχάρη (Χάρη) Φαϊτά (20/03/1939-23/01/2004), συζύγου Παρθένας Φαϊτά-Ραμπίδου και γαμπρού του Χρήστου Ραμπίδη.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 