Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Χρήστος Ραμπίδης
Ανάθεμα -ν-, ανάθεμα -ν-, μαλλίν και καρμενέτσα Έκαψεν το καρδόπο μου η σ̌κύλ’ αφορισμέντσα! Τρώω τον Θεό σ’, τρώω τον Χριστό σ’, τρώγω την Παναΐα σ’ Τρώγω τα δύο λείμψανα ντο κείνταν σην καρδία σ’ Τ’ ορμάνι͜α όλα εφύλλωσαν, νασάν τα ραχ̌οπούλια Νασάν π’ έχ̌’ την τρυγόναν ατ’ αφκά και σα καφούλια Το μουστάκι μ’ ετράνυνεν π’ ελέπ’ ατο φοβάται Μαξιλάρ’ θα ευτάγ’ ατο τ’ αρνόπο μ’ να κοιμάται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αφκά | κάτω | ||
| αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ετράνυνεν | μεγάλωσε, ανατράφηκε | τρανόω-ῶ | |
| ευτάγ’ | κάνω/ει, φτιάχνω/ει | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| καρμενέτσα | αδράχτι | kirmen<eğirmen | |
| καφούλια | θάμνοι | κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν | |
| κείνταν | κείτονται, ξαπλώνουν | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αφκά | κάτω | ||
| αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ετράνυνεν | μεγάλωσε, ανατράφηκε | τρανόω-ῶ | |
| ευτάγ’ | κάνω/ει, φτιάχνω/ει | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| καρμενέτσα | αδράχτι | kirmen<eğirmen | |
| καφούλια | θάμνοι | κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν | |
| κείνταν | κείτονται, ξαπλώνουν | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 