Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Τ’ αηδόνα̤ ελωλώθανε άλλο ’κι κελαηδούνε «Έφυεν ο Τσ̌ανάκαλης» κλαίν’ και μοιρολογούνε Οι φίλ’ όταν χωρίουνταν εικόνας πα δακρύζ’νε Τα τσ̌ιτσ̌έκια μαραίν’ντανε, άλλο ’κι σκουντουλίζ’νε ♫ Άλλο τη λύρα σ’ ’κ’ έπαιξες, Γιάννε, γιάμ’ εχολιάστες; Για πέει μας πού ευρίεσαι, Γιάννε, μέρ’ εβραδι͜άστες; Αχ, Γιάννε μ’, βάι, Γιάννε μ’, εκεί όθεν πας· εκεί έν’ ο Γώγον άι! και ο Αϊβά͜ης Θ’ ανταμώντς τον Γώγον άι! και τον Αϊβάζ’ Σο μουχαπέτ’ ντο κάθουμες κανείς ’κι παίρ’ τον τόπο σ’ Τ’ ομμάτι͜α μουν σ’ εξώπορτον και για τ’ εσέν ο λόγος Αχ, Γιάννε μ’, βάι, Γιάννε μ’, εκεί όθεν πας· εκεί έν’ ο Σταύρης άι! και ο Αϊβά͜ης Θ’ ανταμώντς τον Μήτκα άι! και τον Γιοπάζ’ Ο Γιάννες ο Τσ̌ανάκαλης, χρυσόν ψ̌ην και καρδίαν Ας έτον ξαν να έτονε μετ’ εμάς αλλομίαν Αχ, Γιάννε μ’, βάι, Γιάννε μ’, εκεί όθεν πας· εκεί έν’ η μάνα σ’ τηνάν αγαπάς Θα ελέπ’ς τη μάνα σ’ κι απαροθυμάς
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| ανταμώντς | ανταμώνεις, συναντάς | ||
| απαροθυμάς | αποβάλλεις/ξεπερνάς τη νοσταλγία | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| δακρύζ’νε | δακρύζουν | ||
| εβραδι͜άστες | βραδιάστηκες | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| ελωλώθανε | σάστισαν, θόλωσε το μυαλό τους | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| εχολιάστες | θύμωσες, αγανάκτησες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθουμες | καθόμαστε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαραίν’ντανε | μαραίνονται | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μουν | μας | ||
| μουχαπέτ’ | κουβέντα, φιλική συνομιλία, συνεκδ. φιλική συνεστίαση (συνήθως μετά μουσικής) | muhabbet/maḥabbet | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χωρίουνταν | χωρίζονται, ξεχωρίζουν | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| ανταμώντς | ανταμώνεις, συναντάς | ||
| απαροθυμάς | αποβάλλεις/ξεπερνάς τη νοσταλγία | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| δακρύζ’νε | δακρύζουν | ||
| εβραδι͜άστες | βραδιάστηκες | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| ελωλώθανε | σάστισαν, θόλωσε το μυαλό τους | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| εχολιάστες | θύμωσες, αγανάκτησες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθουμες | καθόμαστε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαραίν’ντανε | μαραίνονται | ||
| μέρ’ | (μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μουν | μας | ||
| μουχαπέτ’ | κουβέντα, φιλική συνομιλία, συνεκδ. φιλική συνεστίαση (συνήθως μετά μουσικής) | muhabbet/maḥabbet | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χωρίουνταν | χωρίζονται, ξεχωρίζουν | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 