Στιχουργοί: Δημήτρης Σεϊτανίδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Τσ̌απκούντσα κι έμορφον γαρήν ν’ αηλί σ’ ατόν π’ επήρεν Ας σα τσ̌αλούμι͜α τ’ς τα πολλά άσπρον ημέραν ’κ’ είδεν Ν’ αηλί, ν’ αηλί! Ν’ αηλί ατόν π’ επήρεν τσ̌απκούντσα κι έμορφον γαρήν, εκάεν κι εμανίεν Και -ν- ατός ο μαυράχαρον άμον κερίν ελύεν Η τσ̌αλουμλούσσα κι έμορφον με τα πολλά τα κάλλι͜α Με τ’ ομμάτι͜α τουν τρώγ’νε ατεν ούλια τα παλληκάρι͜α Ν’ αηλί, ν’ αηλί! Ν’ αηλί ατόν π’ επήρεν τσ̌απκούντσα κι έμορφον γαρήν, εκάεν κι εμανίεν Και -ν- ατός ο μαυράχαρον άμον κερίν ελύεν Την τσ̌αλουμλούσσα την γαρήν, παιδία, μη τερείτεν Σα γούνας και σα φιστάνια πολλά παράν θα δί’τε Ν’ αηλί, ν’ αηλί! Ν’ αηλί ατόν π’ επήρεν τσ̌απκούντσα κι έμορφον γαρήν, εκάεν κι εμανίεν Και -ν- ατός ο μαυράχαρον άμον κερίν ελύεν Τα νύχ̌ι͜α τ’ς αν ελέπετεν μακρέα και βαμμένα Απέσ’ σην καρδι͜άν ατ’ς πολλά σεβντάδες έχ̌’ κρυμμένα Ν’ αηλί, ν’ αηλί! Ν’ αηλί ατόν π’ επήρεν τσ̌απκούντσα κι έμορφον γαρήν, εκάεν κι εμανίεν Και -ν- ατός ο μαυράχαρον άμον κερίν ελύεν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατός | αυτός | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| δί’τε | δίνετε | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| ελέπετεν | βλέπετε | ||
| ελύεν | λύθηκε, έλιωσε | ||
| εμανίεν | μαύρισε/μουντζουρώθηκε από την καπνιά, καταστράφηκε, κατακάηκε μέχρι καπνιάς | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| μακρέα | (επιθ.) μακριά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούλια | όλα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παράν | λεφτά, το χρήμα | para/pāre | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σεβντάδες | έρωτες | sevda/sevdā | |
| τερείτεν | κοιτάτε | ||
| τουν | τους | ||
| τρώγ’νε | τρώνε | ||
| τσ̌αλούμι͜α | νάζια, σκέρτσα | çalım | |
| τσ̌αλουμλούσσα | ναζιάρα, σκερτσόζα | çalımlı | |
| τσ̌απκούντσα | τσαχπίνα, σκερτσόζα, ερωτιάρα, καταφερτζού | çapkın | |
| φιστάνια | φουστάνια | fistan<fustān<piştān |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατός | αυτός | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γαρήν | (αιτ.) γυναίκα | karı | |
| δί’τε | δίνετε | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| ελέπετεν | βλέπετε | ||
| ελύεν | λύθηκε, έλιωσε | ||
| εμανίεν | μαύρισε/μουντζουρώθηκε από την καπνιά, καταστράφηκε, κατακάηκε μέχρι καπνιάς | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| μακρέα | (επιθ.) μακριά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ούλια | όλα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παράν | λεφτά, το χρήμα | para/pāre | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σεβντάδες | έρωτες | sevda/sevdā | |
| τερείτεν | κοιτάτε | ||
| τουν | τους | ||
| τρώγ’νε | τρώνε | ||
| τσ̌αλούμι͜α | νάζια, σκέρτσα | çalım | |
| τσ̌αλουμλούσσα | ναζιάρα, σκερτσόζα | çalımlı | |
| τσ̌απκούντσα | τσαχπίνα, σκερτσόζα, ερωτιάρα, καταφερτζού | çapkın | |
| φιστάνια | φουστάνια | fistan<fustān<piştān |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 