Εγώ ασκητής και κυνηγός

Εγώ ασκητής και κυνηγός
λάσκουμαι σ’ ορμανόπα
Όντες θα σύρω, ελέπω σε
οπίσ’ ας σα δεντρόπα

Ε μάρσα Ματσουκάτ’σσα!
Τα ψ̌ήα σ’ εχ̌ι͜ονάτ’σαν
Έπαρ’ τα κι άμε δέβα πλάν,
τ’ ομμάτι͜α μ’ ετσινάκ’σαν

Έλα να ποδεδίζω σε -ν-,
να ’ίνουμαι γουρπάνι σ’!
Εσύ τουσ̌έκ’ και μαξιλάρ’
κι εγώ γεργάν’ απάν’ ι-σ’

Ε μάρσα Ματσουκάτ’σσα!
Τα ψ̌ήα σ’ εχ̌ι͜ονάτ’σαν
Έπαρ’ τα κι άμε δέβα πλάν
Τ’ ομμάτι͜α μ’ ετσινάκ’σαν

Αγγέλ’ να παραστέκ’νε σε,
ο Θεός ν’ αναμέν’ σε
Όσον ντ’ εχάρες μετ’ εμέν,
εκείνον να απομέν’ σε

Ε μάρσα Ματσουκάτ’σσα!
Τα ψ̌ήα σ’ εχ̌ι͜ονάτ’σαν
Έπαρ’ τα κι άμε δέβα πλάν
τ’ ομμάτι͜α μ’ ετσινάκ’σαν