Ο χορόν εστρώθεν

Η λύρα παίζ’, κρούει το ταούλ’
και το παρχάρ’ ’γομώθεν
Κορτσόπα, αγούρι͜α και μωρά
και ο χορόν εστρώθεν

Τ’ έναν τ’ άλλο τερούν οι νέοι,
χορεύ’νε κι αγαπούνε
Το αίμαν βράζ’ απέσ’ ατουν
και τα καρδόπα κρού’νε

Οι γεροντάδες κάθουνταν
αντίκρυ και τερούνε
Λαΐζ’νε τα ωμία τουν
και τα ποδάρι͜α κρού’νε

Τ’ έναν τ’ άλλο τερούν οι νέοι,
χορεύ’νε κι αγαπούνε
Το αίμαν βράζ’ απέσ’ ατουν
και τα καρδόπα κρού’νε

Και όλ’ χορεύ’νε με την ψ̌ην
και τραγωδούν και λένε
για τα χρόνια που έρ’τανε
και για τ’ ατά που φεύ’νε

Τ’ έναν τ’ άλλο τερούν οι νέοι,
χορεύ’νε κι αγαπούνε
Το αίμαν βράζ’ απέσ’ ατουν
και τα καρδόπα κρού’νε

Τ’ έναν τ’ άλλο τερούν οι νέοι,
χορεύ’νε κι αγαπούνε
Το αίμαν βράζ’ απέσ’ ατουν
και τα καρδόπα κρού’νε