Στιχουργοί: Ιωάννης Κοσμίδης
Συνθέτες: Αθανάσιος Τσολερίδης
Συντρομάζω και παγώνω, με το φίλεμα σ’ ριγώ Όντες κείμαι σην εγκάλια σ’ ’κι φογούμαι θάνατο Τ’ ήλιονος η θεγατέρα γιάμ’ είσαι, μικρόν αρνί μ’; Κάγουμαι όλεν την ημέραν και τον βράδον φέρω ψ̌ην Ντ’ έμορφος ’ίνεται ο κόσμον τ’ ομμάτι͜α σ’ όντες τερώ; ’Μάραντα και τσ̌ιτσ̌εκόπα κι εσύ κατενόν νερόν Τ’ ήλιονος η θα̤γατέρα γιάμ’ είσαι, μικρόν αρνί μ’; Κάγουμαι όλεν την ημέραν και τον βράδον φέρω ψ̌ην Όσον τ’ άστρα θα φωτάζ’νε τ’ όρωμα σ’ θα δί’ με φως Ους το χώμαν να σ̌κεπάζ’ με τ’ εμόν είσαι ο ουρανός Τ’ ήλιονος η θα̤γατέρα γιάμ’ είσαι, μικρόν αρνί μ’; Κάγουμαι όλεν την ημέραν και τον βράδον φέρω ψ̌ην Τα βραδέρι͜α μ’ ’κι γουεύω, να κοιμούμαι ’κ’ επορώ Γιάμ’ ακούω το λαλόπο σ’ κι όλον την στράταν τερώ Τ’ ήλιονος η θα̤γατέρα γιάμ’ είσαι, μικρόν αρνί μ’; Κάγουμαι όλεν την ημέραν και τον βράδον φέρω ψ̌ην
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| βραδέρι͜α | το δειλινό | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γουεύω | λυπάμαι, δείχνω έλεος, τσιγκουνεύομαι | kıymak | |
| δί’ | δίνει | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| ήλιονος | ήλιου | ||
| θεγατέρα | θυγατέρα, κόρη | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάγουμαι | καίγομαι | ||
| κατενόν | καθαρό, ξεπλυμένο, ξεθολωμένο | κατανίζω | |
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λαλόπο | φωνούλα | ||
| ’μάραντα | (επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| όρωμα | όνειρο | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| σ̌κεπάζ’ | σκεπάζω/ει | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| φέρω ψ̌ην | ζωντανεύω, αναζωογονούμαι, αναθαρρώ | ||
| φίλεμα | φιλί | ||
| φογούμαι | φοβάμαι | ||
| φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| βραδέρι͜α | το δειλινό | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γουεύω | λυπάμαι, δείχνω έλεος, τσιγκουνεύομαι | kıymak | |
| δί’ | δίνει | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| ήλιονος | ήλιου | ||
| θεγατέρα | θυγατέρα, κόρη | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάγουμαι | καίγομαι | ||
| κατενόν | καθαρό, ξεπλυμένο, ξεθολωμένο | κατανίζω | |
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λαλόπο | φωνούλα | ||
| ’μάραντα | (επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| όρωμα | όνειρο | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| σ̌κεπάζ’ | σκεπάζω/ει | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| φέρω ψ̌ην | ζωντανεύω, αναζωογονούμαι, αναθαρρώ | ||
| φίλεμα | φιλί | ||
| φογούμαι | φοβάμαι | ||
| φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 