
Στιχουργοί: Ιωάννης Κοσμίδης
Συνθέτες: Νίκος Σαββίδης
Τη φιλίαν επορεί να χαλάν’ είνας γαρή Δύο φίλ’ ένταν τουσ̌μάν’ κι απ’ ατέν τιδέν απάν’ Κι εσύ, φίλε, άμον εμέν ερρούξες οπίσ’ σ’ ατέν Νέ σην εγκαλι͜ά σ’ έν’, νέ εμέν εγάπεσεν Τη φιλίαν επορεί να χαλάν’ είνας γαρή Δύο φίλ’ ένταν τουσ̌μάν’ κι απ’ ατέν τιδέν απάν’ Σίτι͜α εμέν ιλι͜άευεν, φίλε, εσέν εράευεν Ήντι͜αν έλεεν σ’ εμέν είπεν ατα και σ’ εσέν Τη φιλίαν επορεί να χαλάν’ είνας γαρή Δύο φίλ’ ένταν τουσ̌μάν’ κι απ’ ατέν τιδέν απάν’ Η σεβτά τ’ αφώτιστον έν’ τσ̌ιτσ̌έκ’ απότιστον Ατός που μυρίσ̌κεται, γονατίζ’ και κλίσ̌κεται Τη φιλίαν επορεί να χαλάν’ είνας γαρή Δύο φίλ’ ένταν τουσ̌μάν’ κι απ’ ατέν τιδέν απάν’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| ατός | αυτός | ||
| αφώτιστον | αυτός/ο που δεν έχει βαφτιστεί, πονηρός/ό, κακός/ό, (για λόγια και πράξεις) απρεπές, αξιοθαύμαστος/ο | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| εγάπεσεν | αγάπησε | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| έν’ | είναι | ||
| ένταν | έγιναν | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| εράευεν | έψαχνε, αναζητούσε | aramak | |
| ερρούξες | έπεσες | ||
| ήντι͜αν | οτιδήποτε, ό,τι | ||
| ιλι͜άευεν | άγγιζε, ψηλαφούσε, θώπευε | ellemek | |
| κλίσ̌κεται | σκύβει, κλίνει | ||
| μυρίσ̌κεται | μυρίζει κτ, , οσφραίνεται | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| οπίσ’ | πίσω | ||
| σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χαλάν’ | χαλάω/ει, καταστρέφω/ει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| ατός | αυτός | ||
| αφώτιστον | αυτός/ο που δεν έχει βαφτιστεί, πονηρός/ό, κακός/ό, (για λόγια και πράξεις) απρεπές, αξιοθαύμαστος/ο | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| εγάπεσεν | αγάπησε | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| έν’ | είναι | ||
| ένταν | έγιναν | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| εράευεν | έψαχνε, αναζητούσε | aramak | |
| ερρούξες | έπεσες | ||
| ήντι͜αν | οτιδήποτε, ό,τι | ||
| ιλι͜άευεν | άγγιζε, ψηλαφούσε, θώπευε | ellemek | |
| κλίσ̌κεται | σκύβει, κλίνει | ||
| μυρίσ̌κεται | μυρίζει κτ, , οσφραίνεται | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| οπίσ’ | πίσω | ||
| σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χαλάν’ | χαλάω/ει, καταστρέφω/ει |

