Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Σην τσάμι͜α σ’ να κρεμάγουμαι, ση γούλα σ’ να γριβώνω Σον Θεόν έναν ψ̌ην χρωστώ δίγ’ ατο και γλυτώνω Τ’ έναν το χ̌έρι μ’ μαξιλάρ’ θέκω κι αποκουμπίζω Τ’ άλλο θέκ’ ατο σην καρδι͜ά μ’ και για τ’ εσέν νουνίζω Τ’ Αε-Σερί’ το σάρεμαν απάν’ ι-μ’ εχαλάεν Έκ’σεν ατο η τρυγόνα μ’, βάι εμέν! εχπαράεν Αρ’ εληγόρ’νεν κι έτρεχ̌εν, ελύεν η φοτά ’θε Εκλίστα κα’ να δέν’ ατο αρ’ εκχ̌ύεν η χρά ’θε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αε-Σερί’ | του αϊ-Σέργιου ή αϊ-Γιώργη | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αποκουμπίζω | ακουμπώ, στηρίζω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| γριβώνω | προσκολλώμαι, , γαντζώνομαι | αγριφώνω<agrafer<grappa | |
| δέν’ | δένω/ει | ||
| δίγ’ | δίνω | ||
| εκλίστα | έσκυψα, έκλινα | ||
| έκ’σεν | άκουσε | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εληγόρ’νεν | βιαζόταν | ||
| ελύεν | λύθηκε, έλιωσε | ||
| εχαλάεν | χάλασε | ||
| εχπαράεν | (αμτβ) τρόμαξε, ξαφνιάστηκε | εκσπαράσσω | |
| ’θε | του/της | ||
| θέκ’ | θέτω/ει, τοποθετώ/εί, βάζω/ει | ||
| θέκω | θέτω, τοποθετώ, βάζω | ||
| κα’ | κάτω | ||
| κρεμάγουμαι | κρέμομαι | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| σάρεμαν | η ενέργεια του τυλίγω/περικυκλώνω κτ, (ως ουσ.) ο περίβολος | sarma | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσάμι͜α | πλεξούδα | ||
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| χρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος, όψη | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αε-Σερί’ | του αϊ-Σέργιου ή αϊ-Γιώργη | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αποκουμπίζω | ακουμπώ, στηρίζω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| γριβώνω | προσκολλώμαι, , γαντζώνομαι | αγριφώνω<agrafer<grappa | |
| δέν’ | δένω/ει | ||
| δίγ’ | δίνω | ||
| εκλίστα | έσκυψα, έκλινα | ||
| έκ’σεν | άκουσε | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| εληγόρ’νεν | βιαζόταν | ||
| ελύεν | λύθηκε, έλιωσε | ||
| εχαλάεν | χάλασε | ||
| εχπαράεν | (αμτβ) τρόμαξε, ξαφνιάστηκε | εκσπαράσσω | |
| ’θε | του/της | ||
| θέκ’ | θέτω/ει, τοποθετώ/εί, βάζω/ει | ||
| θέκω | θέτω, τοποθετώ, βάζω | ||
| κα’ | κάτω | ||
| κρεμάγουμαι | κρέμομαι | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| σάρεμαν | η ενέργεια του τυλίγω/περικυκλώνω κτ, (ως ουσ.) ο περίβολος | sarma | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσάμι͜α | πλεξούδα | ||
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| χρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος, όψη | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 