Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
[Και -ν-] Εμέν και το μικρόν τ’ αρνί μ’ έναν στράταν χωρίζ’ μας Τ’ αμαρτίας εμουν πολλά, κοινωνία ’κι ρούζ’ μας [ξαν ’κι ρούζ’ μας] [Και -ν-] Εγάπ’ς εέντον τσ̌ιβαλτούζ’ και σίδερον ξαμμένον Αηλί εείνον την καρδι͜άν όθεν έν’ καρφωμένον [καρφωμένον] [Και -ν-] Εγώ εσέν πολλά αγαπώ ’κι ’ξέρω εσύ πώς είσαι Θαρρώ κι εσύ πα άμον εμέν απέσ’ σ’ άψιμον κείσαι [ξαν πας κείσαι]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αμαρτίας | (ον.πληθ., τα) αμαρτίες | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εείνον | εκείνον | ||
| εέντον | έγινε | ||
| εμουν | μας | ||
| έν’ | είναι | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξαμμένον | πυρωμένο | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| τσ̌ιβαλτούζ’ | σακοράφα | çuvaldız | |
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αμαρτίας | (ον.πληθ., τα) αμαρτίες | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εείνον | εκείνον | ||
| εέντον | έγινε | ||
| εμουν | μας | ||
| έν’ | είναι | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξαμμένον | πυρωμένο | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| τσ̌ιβαλτούζ’ | σακοράφα | çuvaldız | |
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 