Βιώματα 20

Σα ποταμάκρι͜α κάθουμαι
διψώ, νερόν ’κι πίνω
Με τα χ̌έρι͜α σ’ να δί’ς μ’ ατο
φαρμάκ’ να έν’ θα πίνω

Ρίζα μ’, κρύον νερόν είσαι
νασάν που βάλ’ και πίν’ -τ- σε
Νασάν που αγκαλιάσ̌κεται
κι ους να μερών’ ’κι αφήν’ -τ- σε

Όντες φορείς και αναλλά͜εις
και πας σην εκκλησίαν
Γουρπάν’ να ’ίνουμαι ντ’ ευτάς
τη γονατοκλισίαν

Αρνί μ’, την πόδαν ντο πατείς
τ’ ιχνάρι σ’ θα βαθύνω
Γομούται παρχαρί’ νερόν
κλίσκουμαι κα’ και πίνω