Βιώματα 15

Η κόρ’ εδέκεν το νερόν
απάν’ καικά σ’ αμπέλι͜α
’Ποίκεν τα μήλα κόκκινα
τα σταφύλι͜α άμον μέλια

Βαΐων, ξαν Βαΐων
και του χρόν’ άλλο καλλίον
Σ’ όνομα σ’, όνομαν εύρα,
σο πόι σ’ κι άλλο καλλίον

Το φιστανόπο σ’ κόκκινον,
τα κουμπία γεσ̌ίλια
Πουλίκα μ’, υείας γράσιμον
και -ν- άμον ατό χ̌ίλια

Βαΐων, ξαν Βαΐων
και του χρόν’ άλλο καλλίον
Σ’ όνομα σ’, όνομαν/όνεμαν εύρα,
σο πόι σ’ κι άλλο καλλίον

Εσύ που σπογγί͜εις την αυλήν
με τα πολλά τα κάλλι͜α
Εσέν ’κι πρέπ’ το σπόγγιγμαν,
ιεύ’ σε η εγκάλι͜α

Βαΐων, ξαν Βαΐων
και του χρόν’ άλλο καλλίον
Σ’ όνομα σ’, όνεμαν εύρα,
σο πόι σ’ κι άλλο καλλίον