Βιώματα 8

Ο πρόσωπο σ’ τραντάφυλλον
αρνόπο μ’, έλα -ν- έλα
Σα μέσα σ’ να τυλίγ̆ουμαι
εσύ τέρ’ με -ν- και γέλα

Κι εσύ που παί͜εις την κεμεντζ̌έν
να ζεις εκατό χρόνι͜α
Ευτάς τον κόσμον κι ανασπάλ’
τη καρδι͜άς ατ’ τα πόνι͜α

Ση λύρας ι-μ’ και το κιφάλ’
πουλίν ’κι κοντουρεύω
Τα έμορφα τα κορτσόπα,
αρνί μ’/εγώ, θα καντουρεύω

Και με τα τραγωδίας ι-μ’
και με το κεμεντζ̌όπο μ’
εκόμπωσα κι εφίλεσα
τη χ̌έρας το κορτσόπον