Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’

Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’
σα άσπρα φορεμέντσα
Σην εμορφίαν πρώτεσσα,
γιαβρί μ’, είσαι γραμμέντσα

Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’
κι είπα να μη γνεφίζω
Με τη λαλία τη ματί’ μ’
τ’ όνομα σ’ να κουίζω

Όντες ελέπω σε πετώ
ψηλά σον ουρανόν -ι
Απόψ’ πώς εγκαλιάστε με
τη σεβτάς το γεργάνι!

Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’
κι είπα να μη γνεφίζω
Με τη λαλία τη ματί’ μ’
τ’ όνομα σ’ να κουίζω

Σα άσπρα, ψ̌η μ’, ελέπω σε,
ατό το χρώμα ιεύ’ σε
Άσπρον να έν’ το καρδόπο σ’
κακόν να μη φοάσαι

Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’
κι είπα να μη γνεφίζω
Με τη λαλία τη ματί’ μ’
τ’ όνομα σ’ να κουίζω