Του Πόντου είμαι παλληκάρ’

Του Πόντου είμαι παλληκάρ’,
σα γόνατα ’κι ρούζω
Όντες ακούω κεμεντζ̌έ
«πατρίδα μ’» πάντα κούζω

Χορεύω απάν’ σον σκοπόν,
φτερά φέρ’ η καρδία μ’
Άμον αητός πετώ απάν’
σου Πόντου τα ραχ̌ία

Εγώ καν’νάν ’κι προσ̌κυνώ
και τον Θεό μ’ ’κι αλλάζω
Ο πάππο μ’ έτονε Καρσλής,
ψέμαν καν’νάν ’κι φάζω

’Κι πρέπ’ να ανασπάλλομε
ατά ντο είν’ γραμμένα
Κομμένα γούλας και μωρά
’ς σοι Τούρκ’ς οπίσ’ επέμ’ναν