Αΐκα ομμάτι͜α ζελευτά

Όταν φιλώ σε, γιαβρόπο μ’,
γιατί σπαλί͜εις τ’ ομμάτι͜α σ’
Άφ’ς ατα ανοιχτά, πουλί μ’,
να ελέπω τα μουράτι͜α σ’

Αΐκα ομμάτι͜α ζελευτά
ση ουρανού το χρώμαν
Γιαβρόπο μ’, μη σπαλί͜εις ατα,
’κ’ εχόρτασα ακόμαν

Τ’ ομμάτι͜α ψέματα ’κι λέν’
καν’νάν πα ’κι κομπών’νε
Βαθέα αν τερείς ατα
σο ψέμαν ’κι σουμών’νε

Αΐκα ομμάτι͜α ζελευτά
ση ουρανού το χρώμαν
Γιαβρόπο μ’, μη σπαλί͜εις ατα,
’κ’ εχόρτασα ακόμαν

Όταν φιλώ σε, πουλόπο μ’,
τρανόν η νοστιμάδαν
κι άμα τερώ σε, γιαβρόπο μ’,
χάμαι ας σην εμορφάδαν

Αΐκα ομμάτι͜α ζελευτά
ση ουρανού το χρώμαν
Γιαβρόπο μ’, μη σπαλί͜εις ατα,
’κ’ εχόρτασα ακόμαν