
Στιχουργοί: Χαράλαμπος Εφραιμίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η κόρ’ εδέκεν το νερόν κι εκατήβεν στ’ αμπέλια ’ποίκεν σταφύλια νόστιμα γλυκέα κι άμον μέλια Ανασακιάζομε Έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε Εμείς τον εαυτόν εμουν καν’νάν ’κι φάζομε Αβούτο η τραβωδία έν’ τη Χατζηπαραδή -νι Εκείνος ξαν επέθανεν τη μάναν ατ’ ν’ αηλί -νι Ανασακιάζομε Έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε Εμείς τον εαυτόν εμουν καν’νάν ’κι φάζομε Που είναι Χατζηπαραδή ντο εποίν’νες τα κέφι͜α; Έτρωετεν κι έπινετεν εσείν άμον αδέλφι͜α Ανασακιάζομε Έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε Εμείς τον εαυτόν εμουν καν’νάν ’κι φάζομε Ο Χατζηπαραδής έτον και -ν- ας σοι Κυρτογλάντας Χωρίς ατόν ’κ’ εγίνουσαν βαφτίσι͜α και χαράντας Ανασακιάζομε Έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε Εμείς τον εαυτόν εμουν καν’νάν ’κι φάζομε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβούτο | αυτό | ||
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανασακιάζομε | ανακινούμε, τινάζουμε τα σακιά για να χωρέσουν περισσότερα πράγματα | ανά+σακίζω | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εγίνουσαν | γίνονταν | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| εκατήβεν | κατέβηκε | ||
| εμουν | μας | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέθανεν | πέθανε | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| έπινετεν | πίνατε | ||
| εποίν’νες | έκανες, έφτιαχνες | ποιέω-ῶ | |
| έρχουμες | ερχόμαστε | ||
| εσείν | εσείς | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτρωετεν | τρώγατε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ’ποίκεν | (εποίκεν) έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| τραβωδία | τραγούδι | ||
| φάζομε | ταΐζουμε | ||
| χαράντας | χαρές, γάμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβούτο | αυτό | ||
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανασακιάζομε | ανακινούμε, τινάζουμε τα σακιά για να χωρέσουν περισσότερα πράγματα | ανά+σακίζω | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εγίνουσαν | γίνονταν | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| εκατήβεν | κατέβηκε | ||
| εμουν | μας | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέθανεν | πέθανε | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| έπινετεν | πίνατε | ||
| εποίν’νες | έκανες, έφτιαχνες | ποιέω-ῶ | |
| έρχουμες | ερχόμαστε | ||
| εσείν | εσείς | ||
| έτον | ήταν | ||
| έτρωετεν | τρώγατε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ’ποίκεν | (εποίκεν) έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| τραβωδία | τραγούδι | ||
| φάζομε | ταΐζουμε | ||
| χαράντας | χαρές, γάμοι |

