.
.
Πατέρα μ’, κύρη μ’ και Θεέ μ’

Τσ̌ελικωμένον γενεάν

Τσ̌ελικωμένον γενεάν
fullscreen
Απ’ άκρας σ̌κίζ’νε κι έρ’τανε
μακρά -ν- ας ση Ρουσίαν
τ’ αδέλφι͜α μουν μετ’ έναν ψ̌ην
κι έναν αροθυμίαν

Πουλόπα είν’ εγνώριμα,
σην ξενιτει͜άν χαμένα
Μετ’ έναν ψ̌ην εκλώστανε,
πατρίδα μ’, για τ’ εσένα

Εκλίσταν κα’ και εφίλεσαν
τα χώματα σ’, Ελλάδα
Ατώρα, Χάρε, έπαρ’ τα,
τα ψ̌ήα τ’ ενεπάγαν

Πουλόπα είν’ εγνώριμα,
σην ξενιτει͜άν χαμένα
Μετ’ έναν ψ̌ην εκλώστανε,
πατρίδα μ’, για τ’ εσένα

Τσ̌ελικωμένον γενεά,
βασανισμένα ψ̌ήα
πόσα φορά θα σύρετε
ατό την προσφυγίαν;

Πουλόπα είν’ εγνώριμα,
σην ξενιτει͜άν χαμένα
Μετ’ έναν ψ̌ην εκλώστανε,
πατρίδα μ’, για τ’ εσένα

Πουλόπα είν’ εγνώριμα,
σην ξενιτει͜άν χαμένα
Μετ’ έναν ψ̌ην εκλώστανε,
πατρίδα μ’, για τ’ εσένα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άκραςάκρης, άκρες (πληθ. τα)
απ’ άκραςμε τη σειρά
αροθυμίαννοσταλγία
ατώρατώρα
γενεάγενιά
είν’(για πληθ.) είναι
εκλίστανέσκυψαν
εκλώστανεγύρισαν, επέστρεψαν
ενεπάγαναναπαύθηκαν, ξεκουράστηκαν
έπαρ’(προστ.) πάρε
έρ’τανεέρχονται
εφίλεσανφίλησαν
κα’κάτω
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μουνμας
πουλόπαπουλάκια
ΡουσίανΡωσία
σ̌κίζ’νεσκίζουν
τσ̌ελικωμένονατσαλωμένο, μτφ. σκληρό/ή, δυνατό/ή çelik
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ψ̌ηνψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άκραςάκρης, άκρες (πληθ. τα)
απ’ άκραςμε τη σειρά
αροθυμίαννοσταλγία
ατώρατώρα
γενεάγενιά
είν’(για πληθ.) είναι
εκλίστανέσκυψαν
εκλώστανεγύρισαν, επέστρεψαν
ενεπάγαναναπαύθηκαν, ξεκουράστηκαν
έπαρ’(προστ.) πάρε
έρ’τανεέρχονται
εφίλεσανφίλησαν
κα’κάτω
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μουνμας
πουλόπαπουλάκια
ΡουσίανΡωσία
σ̌κίζ’νεσκίζουν
τσ̌ελικωμένονατσαλωμένο, μτφ. σκληρό/ή, δυνατό/ή çelik
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ψ̌ηνψυχή
Τσ̌ελικωμένον γενεάν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost