Τον Πόντον αροθυμάς

Ρεφούλι͜α, μανάδες, παλληκάρι͜α ’γομώθαν τα παρχάρι͜α. Ποτάμι͜α και ορμία γομούνταν ας σο αίμαν. Ο Πόντον ερημώθεν, η γενεά μουν εξεριζώθεν!

♫

Τον Πόντον αροθυμάς
όθεν ευρίεσαι και πας
Μάνα, κλαις με την καρδία σ’
Πού εχάθαν τα παιδία σ’;

Αδελφόπα εχάθανε
απάν’ σην ανταλλαγ̆ήν
Σ’ ορμάνι͜α εταράγανε,
μάνα μ’, απέσ’ ση σφαγήν

Το αίμαν άμον νερόν,
το ποτάμ’ πα έν’ θολόν
Είνας πάει αδά κι ακεί
για μ’ είναι σην φυλακήν

Αδελφόπα εχάθανε
απάν’ σην ανταλλαγ̆ήν
Σ’ ορμάνι͜α εταράγανε,
μάνα μ’, απέσ’ ση σφαγήν

Ο Πόντον απέσ’ σην ψ̌η σ’,
μάνα, κλαις την καμονή σ’
Άλλο ’κ’ είδες τα παιδόπα σ’,
εδείσωσαν τ’ ομματόπα σ’

Αδελφόπα εχάθανε
απάν’ σην ανταλλαγ̆ήν
Σ’ ορμάνι͜α εταράγανε,
μάνα μ’, απέσ’ ση σφαγήν

Αδελφόπα εχάθανε
απάν’ σην ανταλλαγ̆ήν
Σ’ ορμάνι͜α εταράγανε,
μάνα μ’, απέσ’ ση σφαγήν