Ελέπω σε, παίρω ζωήν

Σην ψ̌η μ’ έν’ το παράπονον,
τ’ απέσ’ τιδέν ’κι λες με
Με τ’ άλλτς λες, πουλί μ’, και γελάς
ζαέρ εμέν ’κι θέλτς με

Ελέπω σε, παίρω ζωήν,
απιδι͜αβαίντς και χάμαι
Δος με το χ̌έρι σ’ να κρατώ,
ση χαμονήν ας πάμε

Τη βούρα σ’ ποίσον μαστραπάν,
φέρον νερόν ας πίνω
Απιδι͜αβαίνω τη ζωή μ’,
εσέν, πουλί μ’, ’κι αφήνω

Ελέπω σε, παίρω ζωήν,
απιδι͜αβαίντς και χάμαι
Δος με το χ̌έρι σ’ να κρατώ,
ση χαμονήν ας πάμε

Ήλες εμέν ’κ’ εχούλεσεν,
δεντρόν σερίν ’κ’ εποίκεν
Έρθεν τ’ αρνόπο μ’ εμπροστά μ’,
σ’ ατά σειράν ’κ’ εφέκεν

Ελέπω σε, παίρω ζωήν,
απιδι͜αβαίντς και χάμαι
Δος με το χ̌έρι σ’ να κρατώ,
ση χαμονήν ας πάμε