Στιχουργοί: Γεώργιος Αλεξανδρίδης
Συνθέτες: Γεώργιος Αλεξανδρίδης
Τα ψηλά τα ραχ̌ία καμίαν ’κι γερούνε Χ̌ιονίουν, πρασινίζ’νε ’κι κλαίγ’νε, ’κι πονούνε Σα ψηλά τα ραχ̌ία τα δεντρά πρασινίζ’νε Έμορφα τσ̌ιτσ̌ι͜ακόπα σκουντουλίζ’νε, μυρίζ’νε Σα ψηλά τα ραχ̌ία ευρίουν τα παρχάρι͜α Το καλοκαίρ’ μονάζ’νε κορτσόπα, παλληκάρι͜α Τα ψηλά τα ραχ̌ία με τα νερά τα κρύα Παρχαρομάνες πίν’νε κι ας σην σεβτάν μεθύν’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γερούνε | γερνάνε | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| ευρίουν | βρίσκονται | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| μεθύν’νε | μεθάνε | ||
| μονάζ’νε | φιλοξενούν για διανυκτέρευση | ||
| μυρίζ’νε | μυρίζουν | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομάνες | γυναίκες που ήταν επιφορτισμένες με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| πίν’νε | πίνουν | ||
| πρασινίζ’νε | πρασινίζουν | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σεβτάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τσ̌ιτσ̌ι͜ακόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| χ̌ιονίουν | χιονίζονται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γερούνε | γερνάνε | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| ευρίουν | βρίσκονται | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| μεθύν’νε | μεθάνε | ||
| μονάζ’νε | φιλοξενούν για διανυκτέρευση | ||
| μυρίζ’νε | μυρίζουν | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομάνες | γυναίκες που ήταν επιφορτισμένες με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| πίν’νε | πίνουν | ||
| πρασινίζ’νε | πρασινίζουν | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σεβτάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τσ̌ιτσ̌ι͜ακόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| χ̌ιονίουν | χιονίζονται |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 