Αλάι μαλάι

Αλάι μαλάι το σόι -ν- εμουν
ψαλτάδες και ποπάδες
Εγώ τίναν ομοίασα;
αγαπώ τοι νυφάδες

Ο κύρη μ’ εκοπίαζεν
γράμματα να μαθίζ’ με
Σα έμορφα τα κορτσόπα
δά̤σκαλον να καθίζ’ με

Αούτα τα νεότητα
πάνε κι άλλο ’κι κλώσκουν
Άμον εκείνον το χορτάρ’
τα πρόγατα ντο βόσκουν

Που αποθάν’ ’κι κλώσ̌κεται,
ο γέρον ’κι νεούται
Που τρώει και πίν’ και λάσ̌κεται
καμίαν ’κι κομπούται