Στιχουργοί: Σμαρούλα Ευσταθιάδη
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ εμόν η καρδι͜ά γεραλίν [κομμενόχρονον!] αν κλαίω θα ματούται Άμον τη λάμπας το γυαλίν [κομμενόχρονον!] απάν’ να κρού’ς τσακούται Τραγώδ’, εσύ το παλληκάρ’ [κομμενόχρονον!] κι εγώ ας αφουκρούμαι Σύρον τα λόγια τη σεβτάς [κομμενόχρονον!] κι εγώ ας παλαλούμαι Αν αποθάνω θάψτε με [κομμενόχρονον!] απάν’ σα σταυροστράτα̤ Θ’ έρ’ται τ’ αρνόπο μ’ και δα̤βαίν’ [κομμενόχρονον!] γομών’ το χώμαν δά̤κρα̤ Ανάθεμα και τη σεβτάν, [κομμενόχρονον!] τ’ ολίγον πα κανείται Άμον κερόπον καίγεται, [κομμενόχρονον!] καμίαν ’κι τελείται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αφουκρούμαι | αφουγκράζομαι | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| γομών’ | γεμίζω/ει | ||
| δα̤βαίν’ | (για τόπο) περνάει, διασχίζει, (για χρόνο) περνάει (γενικότερα) περνάει, παύει, τελειώνει | διαβαίνω | |
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| κερόπον | κεράκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| κρού’ς | χτυπάς | κρούω | |
| ματούται | ματώνει | ||
| ολίγον | λίγο | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| σεβτάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σταυροστράτα̤ | σταυροδρόμια | ||
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| τραγώδ’ | (προστ.) τραγούδησε | ||
| τσακούται | σπάει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αφουκρούμαι | αφουγκράζομαι | ||
| γεραλίν | πληγωμένο, τραυματισμένο | yaralı | |
| γομών’ | γεμίζω/ει | ||
| δα̤βαίν’ | (για τόπο) περνάει, διασχίζει, (για χρόνο) περνάει (γενικότερα) περνάει, παύει, τελειώνει | διαβαίνω | |
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| κερόπον | κεράκι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| κρού’ς | χτυπάς | κρούω | |
| ματούται | ματώνει | ||
| ολίγον | λίγο | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| σεβτάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σταυροστράτα̤ | σταυροδρόμια | ||
| σύρον | (προστ.) σύρε, τράβα, ρίξε | ||
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| τραγώδ’ | (προστ.) τραγούδησε | ||
| τσακούται | σπάει |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 