.
.
Παραδοσιακά με την Βέφα Μιχαηλίδου

Πουλόπο μ’, την εγάπ’ τ’ εσόν

Πουλόπο μ’, την εγάπ’ τ’ εσόν
fullscreen
Πουλόπο μ’, την εγάπ’ τ’ εσόν
σην τερεζήν θα θέκω
Άμον κερόπον λύουμαι
όθεν πάω και στέκω

Τ’ έναν το χ̌έρι μ’ σο γολτούκ’
και τ’ άλλον σην καρδία μ’
Εγώ μίαν εγάπεσα,
’κι θέλω αλλομίαν

Εγώ για τ’ εσέν ’ίνουμαι
χαλί για να πατείς με
Εγκάλι͜α μ’ πάντα ανοιχτόν
κι εσύ μακρά κρατείς με

Σο χ̌έρι μ’ πάντα το τεζπίχ’
γυροκλώθ’ α’ με τ’ ώρας
Έλα, πουλόπο μ’, μετ’ εμέν,
μ’ ακούς λόγια τη χώρας
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
α’(ατό) αυτό, το
αλλομίανάλλη μια φορά
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
γολτούκ’μασχάλη, άκρια/απόμερος τόπος koltuk
γυροκλώθ’γυρίζω/ει, στρέφω/ει, αντιστρέφω/ει, κλωθογυρίζω/ει, στριφογυρίζω/ει
εγάπ’αγάπη
εγάπεσααγάπησα
εγκάλι͜ααγκαλιά
εσόνδικός/ή/ό σου
θέκωθέτω, τοποθετώ, βάζω
’ίνουμαιγίνομαι
κερόπονκεράκι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρατείςκρατάς
λύουμαιλιώνω
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μίανμια φορά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
πατείςπατάς
πουλόποπουλάκι
τεζπίχ’κομπολόι tesbih/tasbīḥ
τερεζήνζυγαριά terazi/tarāzū<tarāzūk
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ώραςώρες
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
α’(ατό) αυτό, το
αλλομίανάλλη μια φορά
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
γολτούκ’μασχάλη, άκρια/απόμερος τόπος koltuk
γυροκλώθ’γυρίζω/ει, στρέφω/ει, αντιστρέφω/ει, κλωθογυρίζω/ει, στριφογυρίζω/ει
εγάπ’αγάπη
εγάπεσααγάπησα
εγκάλι͜ααγκαλιά
εσόνδικός/ή/ό σου
θέκωθέτω, τοποθετώ, βάζω
’ίνουμαιγίνομαι
κερόπονκεράκι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρατείςκρατάς
λύουμαιλιώνω
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μίανμια φορά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
πατείςπατάς
πουλόποπουλάκι
τεζπίχ’κομπολόι tesbih/tasbīḥ
τερεζήνζυγαριά terazi/tarāzū<tarāzūk
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ώραςώρες
Πουλόπο μ’, την εγάπ’ τ’ εσόν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost