Κόκκινον τριανταφυλλόπον

Εδώκα σε την καρδία μ’,
δος με, ψ̌η μ’, τ’ εσόν
με το φίλεμαν σο στόμαν
γλυκύν και ζεστόν

Ο φέγγον απέσ’ ση νύχταν,
άστρον λαμπερόν
Κόκκινον τριανταφυλλόπον
έν’ τ’ αρνίν τ’ εμόν

Εδώκα σε την καρδία μ’,
δος με, ψ̌η μ’, τ’ εσόν
με το φίλεμαν σο στόμαν
γλυκύν και ζεστόν

Έπαρ’ με απέσ’ σην εγκάλι͜α σ’,
γλυκύν και χουλέν’
Σίτι͜α το φίλεμα σ’ παίρω
η ψ̌η μ’ ας εβγαίν’

Εδώκα σε την καρδία μ’,
δος με, ψ̌η μ’, τ’ εσόν
με το φίλεμαν σο στόμαν
γλυκύν και ζεστόν

Ο Θεόν εσέν ντ’ εποίκεν,
εχάρτσεν πολλά
Θα χ̌αίρουμαι την εγκάλι͜α σ’
με τα παλαλά

Εδώκα σε την καρδία μ’,
δος με, ψ̌η μ’, τ’ εσόν
με το φίλεμαν σο στόμαν
γλυκύν και ζεστόν