Εροθύμεσα τ’ ομμάτι͜α σ’

Εροθύμεσα τ’ ομμάτι͜α σ’,
για τ’ εσέν εγώ πονώ
Και το ψ̌όπο μ’ π’ αγαπά σε,
άκ’σον με πώς τραγωδώ

Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Η καρδία μ’ νύχταν-μέρα
θέλ’ να κάφτ’ με για τ’ εσέν
Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Τον Θεό σ’ λελεύω, έλα!
Ν’ αποθάνω κρίμαν έν’

Παλληκάρ’ είμαι σο λόγο μ’,
μη ακούς ντο λένε σε
Έμαθαν πως αγαπώ σε,
για τ’ ατό ζελεύ’νε σε

Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Η καρδία μ’ νύχταν-μέρα
θέλ’ να κάφτ’ με για τ’ εσέν
Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Τον Θεό σ’ λελεύω, έλα!
Ν’ αποθάνω κρίμαν έν’

Εροθύμεσα τ’ ομμάτι͜α σ’,
έμορφον τ’ εμόν γιαβρί μ’
Βρούλαν η αροθυμία σ’
έντον απέσ’ σο κορμί μ’

Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Η καρδία μ’ νύχταν-μέρα
θέλ’ να κάφτ’ με για τ’ εσέν
Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Τον Θεό σ’ λελεύω, έλα!
Ν’ αποθάνω κρίμαν έν’

Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Η καρδία μ’ νύχταν-μέρα
θέλ’ να κάφτ’ με για τ’ εσέν
Έλα, έμορφον πουλίν,
έλα, έλα μετ’ εμέν
Τον Θεό σ’ λελεύω, έλα!
Ν’ αποθάνω κρίμαν έν’