Λέτε με να τραγωδώ

’Κι χορεύω, ’κι γελώ,
λέτε με να τραγωδώ
’Κ’ έρθεν ας σα θαλασσάκρι͜α
και σ’ ομμάτι͜α μ’ τρέχ’νε δάκρυ͜α

Μαναχόν καλά ας είσαι
και κακόν να μη ευρήκ’ σε

Άνοιξην το χ̌ελιδόν’
’κ’ έρθεν η εγάπ’ τ’ εμόν
Τερώ τη φωτογραφία σ’,
καίει με η αροθυμία σ’

Μαναχόν καλά ας είσαι
και κακόν να μη ευρήκ’ σε

Μοθοπώρ’ και χ̌ειμωγκόν’
ξαν επέμ’να μαναχόν
Κλώσκουν όσοι ταξιδεύ’νε
μένεμαν τ’ εσόν ’κι φέρ’νε

Μαναχόν καλά ας είσαι
και κακόν να μη ευρήκ’ σε

Λέτε με να τραγωδώ
κι από ’πέσ’ ι-μ’ ας πονώ
Τραγωδίας και αν λέγω
εγώ έμαθα να κλαίω

Μαναχόν καλά ας είσαι
και κακόν να μη ευρήκ’ σε