
Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλώς και καλώς όρισες, [αμάν!] φίλε μ’, απόθεν έρθες; Τρανόν χαράν εδέκες με [αμάν!] ξαν μετ’ εμέν ντ’ ευρέθες [Έλα -ν- έλα] Ο ήλιον όθεν βασιλεύ’, [αμάν!] έζησα είκοσ’ χρόνι͜α Αν έφυα την άνοιξην, [αμάν!] εκλώστα με τα χ̌ιόνι͜α [Έλα -ν- έλα] Εσύ σα τσ̌όλια κι έρημα [αμάν!] που ’κι χουλέν’ ο ήλον Εγώ με τα παράπονα, [αμάν!] χωρίς τ’ εμόν τον φίλον [Έλα -ν- έλα] Εσύ αδά, εγώ εκεί, [αμάν!] σα δύο θαλασσάκρι͜α Τέρτι͜α εγώ, τέρτι͜α κι εσύ, [αμάν!] οι δύος πα με δά̤κρυ͜α [Έλα -ν- έλα] Οι φίλ’ όνταν χωρίουνταν [αμάν!] εικόνας πα δα̤κρύζ’νε Τ’ αμάραντα μαραίν’ντανε [αμάν!] και άλλο ’κι χλοΐζ’νε [Έλα -ν- έλα]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αμάραντα | (επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος | ||
| απόθεν | από που, από όπου | ||
| δύος | δύο | ||
| εδέκες | έδωσες | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| εκλώστα | γύρισα, επέστρεψα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρθες | ήρθες | ||
| ευρέθες | βρέθηκες | ||
| έφυα | έφυγα | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαραίν’ντανε | μαραίνονται | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| όνταν | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τσ̌όλια | έρημα, ερημικά | çöl | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χλοΐζ’νε | φέρνουν χλόη, πρασινίζουν | ||
| χουλέν’ | ζεσταίνει, θερμαίνει | ||
| χωρίουνταν | χωρίζονται, ξεχωρίζουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αμάραντα | (επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος | ||
| απόθεν | από που, από όπου | ||
| δύος | δύο | ||
| εδέκες | έδωσες | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| εκλώστα | γύρισα, επέστρεψα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρθες | ήρθες | ||
| ευρέθες | βρέθηκες | ||
| έφυα | έφυγα | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαραίν’ντανε | μαραίνονται | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| όνταν | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τσ̌όλια | έρημα, ερημικά | çöl | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χλοΐζ’νε | φέρνουν χλόη, πρασινίζουν | ||
| χουλέν’ | ζεσταίνει, θερμαίνει | ||
| χωρίουνταν | χωρίζονται, ξεχωρίζουν |

