Έτον είνας μάνα (Έχω είναν μάναν)
Στιχουργοί: Βασίλειος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Βασίλειος Παπαδόπουλος
Στιχουργοί: Βασίλειος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Βασίλειος Παπαδόπουλος
Έχω είναν μάναν, που πονεί πολλά -ι ’Κι ανασπάλλ’ ντο είμαι εγώ/πάντα σα μακρά -ι Το παιδίν ατ’ς ξαν νουνίζ’ και μοιρολογά -ι Τ’ ομματόπα τ’ς πα πονούν ας σο κλαίει πολλά -ι Κι όντες έρ’ται κι ανταμών’ εμέν το παιδίν ατ’ς σ’ εγκαλόπο μ’ απέσ’ ρούζ’, λύεται -ν- η ψ̌η ατ’ς
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανασπάλλ’ | ξεχνάω/ει | ||
| ανταμών’ | φέρνει σε επαφή, συνδέει, συναρμόζει, συναντάει | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| εγκαλόπο | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λύεται | λιώνει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανασπάλλ’ | ξεχνάω/ει | ||
| ανταμών’ | φέρνει σε επαφή, συνδέει, συναρμόζει, συναντάει | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| εγκαλόπο | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λύεται | λιώνει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 