
Στιχουργοί: Δημήτρης Ι. Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Παναγιώτης Ασλανίδης
Κρύο νερόπον σο πεγαδόπον ο διψασμένον έρ’ται πίν’ Όλ’ εθυμούνταν, γούλας γομούνταν κι όσα εδέβαν ζούνε ση ψ̌ην Πεγάδιν τρέξον, τα χ̌είλια μ’ βρέξον κι εκείν’ τα χρόνι͜α έμορφα χρόνι͜α σο νου μ’ πώς κρού’ν! Κρύο νερόπον σον ίδιον τόπον έλα, οδοιπόρε να ξεδιψάς Τον νεγκασμένον κι αποκαμένον να αποϊδρώντς και αναπά͜εις Πεγάδιν τρέξον, τα χ̌είλια μ’ βρέξον κι εκείν’ τα χρόνι͜α έμορφα χρόνι͜α σο νου μ’ πώς κρού’ν! Πεγάδιν, τρέξον, τα χ̌είλια μ’ βρέξον κι ας κάθουμαι κι αναστορώ Σην Κρύαν Βρύσην, παλαιόν ζήσην ντ’ επέρασα αροθυμώ Πεγάδιν τρέξον, τα χ̌είλια μ’ βρέξον κι εκείν’ τα χρόνι͜α έμορφα χρόνι͜α σο νου μ’ πώς κρού’ν!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
| βρέξον | (προστ.) βρέξε | ||
| γομούνταν | γεμίζουν, βουρκώνουν, κομπιάζουν | ||
| γούλας | (ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού | gula | |
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| νεγκασμένον | κουρασμένος/ο | ||
| νερόπον | νεράκι | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| πεγάδιν | βρύση | ||
| πεγαδόπον | βρυσούλα | ||
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| τρέξον | (προστ.) τρέξε | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
| βρέξον | (προστ.) βρέξε | ||
| γομούνταν | γεμίζουν, βουρκώνουν, κομπιάζουν | ||
| γούλας | (ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού | gula | |
| εδέβαν | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
| νεγκασμένον | κουρασμένος/ο | ||
| νερόπον | νεράκι | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| πεγάδιν | βρύση | ||
| πεγαδόπον | βρυσούλα | ||
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| τρέξον | (προστ.) τρέξε | ||
| ψ̌ην | ψυχή |

