Τη Ιβάν το μένεμαν
Στιχουργοί: Δημήτρης Ι. Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Βασίλης Κασούρας | Παραδοσιακό | Φάνης Κουρουκλίδης
Στιχουργοί: Δημήτρης Ι. Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Βασίλης Κασούρας | Παραδοσιακό | Φάνης Κουρουκλίδης
Το μένεμαν τη Ιβάν τη Σαββίδη έν’: Ελάτε ας ενούμες τα άλυτα ας λύνουμε τη κάκου μη σκοτούμες Τον Μάιον οι Πόντιοι ας τοπλαευκούν μίαν σ’ έναν τόπον αγαπεμέν’ για τη γενοκτονίαν Η Σουμελά έν’ σταυροδρόμ’, οι Ρωμαίοι ανταμούνταν Τα γούλας και τ’ ομμάτι͜α τουν με τα δάκρυ͜α γομούνταν ♫ Ιβάν, να ποδεδίζω σε πατέρα των προσφύγων [Να λελεύω σε!] Εσύ είσαι και το στουλάρ’ τεμέλ’ και των Ποντίων [Ποδεδίζω σε!] Και το αίμαν σο ταμάρι σ’ έν’ ποντιακόν Ο Ιβάν λέει «είμες έναν», ’κι χωρίζ’, ενών’ Εσύ κυρού παιδίν είσαι, το παλληκάρ’ τη μάνας [Αχ! Ντουσά μαϊά¹] Εσέν όντες εγέννανεν εντούναν τα καμπάνας [Αχ! Ντουσά μαϊά¹] Και το αίμαν σο ταμάρι σ’ έν’ ποντιακόν Ο Ιβάν λέει «είμες έναν», ’κι χωρίζ’, ενών’ Έχτ’σες αερογέφυραν και σ’ ουρανού τη στράταν [Αχ! Ντουσά μαϊά¹] για ν’ ανταμούνταν τ’ εμετέρ’ και άλλο να μη χάν’νταν [Αχ! Ντουσά μαϊά¹] Και το αίμαν σο ταμάρι σ’ έν’ ποντιακόν Ο Ιβάν λέει «είμες έναν», ’κι χωρίζ’, ενών’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγαπεμέν’ | αγαπημένοι | ||
| άλυτα | μη λιωμένα, άλιωτα | ||
| ανταμούνταν | ανταμώνουν | ||
| γομούνταν | γεμίζουν, βουρκώνουν, κομπιάζουν | ||
| γούλας | (ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού | gula | |
| είμες | είμαστε | ||
| εμετέρ’ | δικοί μας | ἡμέτερος | |
| έν’ | είναι | ||
| ενούμες | ενωνόμαστε | ||
| εντούναν | χτυπούσαν, στερέωναν | ||
| έχτ’σες | έχτισες | ||
| καμπάνας | (ον.πληθ., τα) καμπάνες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κυρού | πατέρα | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μένεμαν | ειδοποίηση, μήνυμα, πληροφορία, παραγγελία | μήνυμα | |
| μίαν | μια φορά | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| Ρωμαίοι | οι ορθόδοξοι χριστιανοί πολίτες επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας | ||
| σκοτούμες | σκοτωνόμαστε | ||
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| ταμάρι | φλέβα | damar | |
| τεμέλ’ | θεμέλιο | ||
| τουν | τους | ||
| χάν’νταν | χάνονται, διώχνονται | ||
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγαπεμέν’ | αγαπημένοι | ||
| άλυτα | μη λιωμένα, άλιωτα | ||
| ανταμούνταν | ανταμώνουν | ||
| γομούνταν | γεμίζουν, βουρκώνουν, κομπιάζουν | ||
| γούλας | (ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού | gula | |
| είμες | είμαστε | ||
| εμετέρ’ | δικοί μας | ἡμέτερος | |
| έν’ | είναι | ||
| ενούμες | ενωνόμαστε | ||
| εντούναν | χτυπούσαν, στερέωναν | ||
| έχτ’σες | έχτισες | ||
| καμπάνας | (ον.πληθ., τα) καμπάνες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κυρού | πατέρα | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μένεμαν | ειδοποίηση, μήνυμα, πληροφορία, παραγγελία | μήνυμα | |
| μίαν | μια φορά | ||
| να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| Ρωμαίοι | οι ορθόδοξοι χριστιανοί πολίτες επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας | ||
| σκοτούμες | σκοτωνόμαστε | ||
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| ταμάρι | φλέβα | damar | |
| τεμέλ’ | θεμέλιο | ||
| τουν | τους | ||
| χάν’νταν | χάνονται, διώχνονται | ||
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει |

¹ (ρωσ. душа моя) ψυχή μου
