.
.
Θα αξιών’ με ο Θεόν

Τη Κρούσσι͜ας τα αγριοπούλι͜α

Τη Κρούσσι͜ας τα αγριοπούλι͜α
fullscreen
Αραεύω τον πατέρα μ’,
τ’ ανθρώπ’ς ερωτώ
κι ας σ’ ομμάτι͜α μ’ δάκρυ͜α τρέχ’νε,
κλαίω και πονώ

Σον εμφύλιον εχάθεν
και ο κύρ’ τ’ εμόν
Απροστάτευτον εφέκεν
έναν ορφανόν

Τη Κρούσσι͜ας τα αγριοπούλι͜α
άλλο ’κι πετούν
Ατά άλαλα επέμ’ναν,
ξάι ’κι κελαηδούν
Ορφανόν εγώ ντ’ επέμ’να
μετ’ εμέν πονούν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άλαλαχωρίς λαλιά, βουβά
ανθρώπ’ςανθρώπους
αραεύωψάχνω, αναζητώ, γυρεύω aramak
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατάαυτά
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
επέμ’νααπόμεινα
επέμ’ναναπόμειναν
ερωτώρωτάω
εφέκενάφησε
εχάθενχάθηκε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κύρ’πατέρα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξάικαθόλου
ομμάτι͜αμάτια
τρέχ’νετρέχουν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άλαλαχωρίς λαλιά, βουβά
ανθρώπ’ςανθρώπους
αραεύωψάχνω, αναζητώ, γυρεύω aramak
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατάαυτά
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
επέμ’νααπόμεινα
επέμ’ναναπόμειναν
ερωτώρωτάω
εφέκενάφησε
εχάθενχάθηκε
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κύρ’πατέρα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξάικαθόλου
ομμάτι͜αμάτια
τρέχ’νετρέχουν
Τη Κρούσσι͜ας τα αγριοπούλι͜α

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost