Τη σεβτάς το γιατρικόν

Τη ραχ̌ί’ και το πλουμίν
έν’ τ’ εμόν και το γιαβρίν
Μη τερείτε͜ ατο σ’ ομμάτι͜α,
τογραεύ’, ευτάει κομμάτι͜α

Τη σεβτάς το γιατρικόν,
έναν τέρεμαν τ’ εσόν
Πάω, εβγαίνω σ’ επουράνι͜α
και πετώ με τα γεράνι͜α

Έλα εστά σ’ εμόν το γιάν’,
μανουσ̌άκ’ και τουτουγιάν’
Κείμαι απέσ’ και σην καρδία σ’,
σκουντουλίζω ευωδίας

Τη σεβτάς το γιατρικόν,
έναν τέρεμαν τ’ εσόν
Πάω, εβγαίνω σ’ επουράνι͜α
και πετώ με τα γεράνι͜α

Ήλον όντες βασιλεύ’
η εγκάλια μ’ αραεύ’
την τρυγόνα μ’ και σ’ ορμάνι͜α,
σο αγιάζ’ και σα ποράνι͜α

Τη σεβτάς το γιατρικόν,
έναν τέρεμαν τ’ εσόν
Πάω, εβγαίνω σ’ επουράνι͜α
και πετώ με τα γεράνι͜α