Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Παιδία, σας παρακαλώ δώστε κι εμέν το λόγον Θέλω πολλά να λέγω σας για τον φίλο μ’ τον Γώγον Εγάπανεν και έπαιζεν πάντα για την παρέαν Άλλ’ «πατριάρχη» εκούιζαν κι άλλ’ «τη λύρας Ορφέαν» Ήσυχος και χωρατατσ̌ής τα χατίρι͜α εποίν’νεν Κι άμον ντ’ επαίρ’νεν το τοξάρ’ τη λύραν ψ̌ην εδίν’νεν Ατός εφέκεν για τ’ εμάς τρανόν κληρονομίαν Ν’ ακούνε και να χ̌αίρουνταν τ’ εμέτερα παιδία
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατός | αυτός | ||
| εγάπανεν | αγαπούσε | ||
| εδίν’νεν | έδινε | ||
| εκούιζαν | φώναζαν, λαλούσαν, καλούσαν κπ ονομαστικά | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| επαίρ’νεν | έπαιρνε | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| εφέκεν | άφησε | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| χ̌αίρουνταν | χαίρονται | ||
| χατίρι͜α | χατίρια, χάρες | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατός | αυτός | ||
| εγάπανεν | αγαπούσε | ||
| εδίν’νεν | έδινε | ||
| εκούιζαν | φώναζαν, λαλούσαν, καλούσαν κπ ονομαστικά | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| επαίρ’νεν | έπαιρνε | ||
| εποίν’νεν | έκανε, έφτιαχνε | ποιέω-ῶ | |
| εφέκεν | άφησε | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| χ̌αίρουνταν | χαίρονται | ||
| χατίρι͜α | χατίρια, χάρες | hatır/ḫāṭir | |
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 