.
.
Αφιέρωμα στον Κώστα Τσακαλίδη

Σην ξενιτείαν

Σην ξενιτείαν
fullscreen
Πη αποθάν’ ’κι κλώσ̌κεται,
ο γέρον ’κι νεούται
Πη τρώει και πίν’ και λάσ̌κεται
καμίαν ’κι κομπούται

Ση ξενιτει͜άν ερρώστεσα
και σα κρεβάτι͜α κείμαι
Εφτά γιατροί τερούνε με,
όσον τη μάνα μ’ ’κ’ είναι

Σην ξενιτείαν, σα μακρά
λύεται η καρδία μ’
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν
ας σην αροθυμίαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αποθάν’πεθαίνει
αροθυμίαννοσταλγία
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ερρώστεσααρρώστησα
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
λάσ̌κεταιπεριφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται ἀλάομαι/ηλάσκω
λύεταιλιώνει
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
νεούταιανανεώνεται, ξανανιώνει
ομμάτι͜αμάτια
πηπου
πίν’πίνω/ει
τερούνεκοιτούν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αποθάν’πεθαίνει
αροθυμίαννοσταλγία
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ερρώστεσααρρώστησα
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
κείμαικείτομαι, ξαπλώνω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
λάσ̌κεταιπεριφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται ἀλάομαι/ηλάσκω
λύεταιλιώνει
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
νεούταιανανεώνεται, ξανανιώνει
ομμάτι͜αμάτια
πηπου
πίν’πίνω/ει
τερούνεκοιτούν
Σην ξενιτείαν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost