Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εκάεν και το Τσ̌άμπασ̌ιν κι επέμ’ναν τα τουβάρι͜α [γιαρ, γιαρ, αμάν/ωφ! ωφ! αμάν] Ερρούξαν σο γουρτάρεμαν τ’ Ορτούς τα παλληκάρι͜α [γιαρ, γιαρ, αμάν] Αρ’ εκάεν κ’ εμανίεν όλεν το παρχάρ’ Εκεί χορτάρ’ ’κ’ επέμ’νεν, μανάχον σαχτάρ’ Όλ’ τρέχ’νε κι όλ’ αγληγορούν πράματα να γλυτών’νε [γιαρ, γιαρ, αμάν/ωφ! ωφ! αμάν] Βαρκίζ’νε και παρακαλούν όλι͜α για να τελούν’νε [γιαρ, γιαρ, αμάν] Αρ’ εκάεν κ’ εμανίεν όλεν το παρχάρ’ Εκεί τιδέν ’κ’ επέμ’νεν, μανάχον σαχτάρ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βαρκίζ’νε | κραυγάζουν, θρηνούν γοερά | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γλυτών’νε | γλυτώνουν | ||
| γουρτάρεμαν | σώσιμο, διάσωση | kurtarma | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμανίεν | μαύρισε/μουντζουρώθηκε από την καπνιά, καταστράφηκε, κατακάηκε μέχρι καπνιάς | ||
| επέμ’ναν | απόμειναν | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μανάχον | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουβάρι͜α | τοίχοι | duvar/dīvār | |
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| Τσ̌άμπασ̌ιν | παρχάρι των Κοτυώρων του Πόντου (σημ. Ordu) στα ΝΑ της σημερινής επαρχίας Ορντού πολύ κοντά στα σύνορα με την επαρχία Κερασούντας | Çambaşı (κυρ. Πευκοκορφή) | |
| χορτάρ’ | χορτάρι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βαρκίζ’νε | κραυγάζουν, θρηνούν γοερά | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γλυτών’νε | γλυτώνουν | ||
| γουρτάρεμαν | σώσιμο, διάσωση | kurtarma | |
| εκάεν | κάηκε | ||
| εμανίεν | μαύρισε/μουντζουρώθηκε από την καπνιά, καταστράφηκε, κατακάηκε μέχρι καπνιάς | ||
| επέμ’ναν | απόμειναν | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μανάχον | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| σαχτάρ’ | στάχτη | στάχτη<στάζω | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| τουβάρι͜α | τοίχοι | duvar/dīvār | |
| τρέχ’νε | τρέχουν | ||
| Τσ̌άμπασ̌ιν | παρχάρι των Κοτυώρων του Πόντου (σημ. Ordu) στα ΝΑ της σημερινής επαρχίας Ορντού πολύ κοντά στα σύνορα με την επαρχία Κερασούντας | Çambaşı (κυρ. Πευκοκορφή) | |
| χορτάρ’ | χορτάρι |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 