Το δρακολίμν’

Ακεί πέραν σο Δρακολίμν’
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
ση Τρίχας το γεφύριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Χ̌ίλιοι μαστόροι έχτιζαν
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
και μύριοι μαθητάδες
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Όλεν την μέραν έχτιζαν,
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
τη νύχταν εχαλάουτον
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
και στένω το γεφύρι σ’;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Αν δίγω σε τον κύρη μου,
[Κόρ’ ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον]
άλλο κύρην πα ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Αν δίγω σε την μάνα μου,
[Κόρ’ ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον]
άλλο μανίτσαν ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Ντό δί’ς με, πρωτομάστορα
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
και στένω το γεφύρι σ’;
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Αν δίγω σε τ’ αδέλφι͜α μου
[Κόρ’ ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον]
άλλο αδέλφι͜α ’κ’ έχω
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Κι αν δίγω σε την κάλη μου,
[Κόρ’ ανάμ’νον, κόρ’ ανάμ’νον]
καλύτερον ευρήκω!
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Τρεις αδελφάδες έτανε,
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
η κάλη μ’ κι άλλες δύο
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Είνας έχτ’σεν την Άρδεσσαν,
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
άλλε το Δεβασίριν
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]

Η κάλη μ’ το καλύτερον,
[Έλα, Δάφνε ποταμέ!]
τη Τρίχας το γεφύριν!
[Ε! Δάφνε μ’ και μυριγμένε]