Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Ας έμ’νε ένας αετός άλλο τιδέν ’κ’ εθέλ’να κι επέτανα σον ουρανόν και ση μάνα μ’ επέγ’να [Αχ! και -ν-] Η μάνα έν’ κρύον νερόν [νέι, ξαν, τρυγόνα μ’] [αχ! και] σα διψασμένα χ̌είλια [νέι] [Αχ! και -ν-] Αραύ’ς έναν βοήθειαν [ου] [αχ! και -ν-] κι η μάνα δί’ σε χ̌ίλια [νέι] Η μάνα έν’ κρύον νερόν σα διψασμένα χ̌είλια Αραύ’ς έναν βοήθειαν κι η μάνα δί’ σε χ̌ίλια [όι, όι...] η μάνα δί’ σε χ̌ίλια Ας έμ’νε ένας αετός κι έσ̌κιζα τον αέραν Επέτανα κι εντάμωνα τον γέρον τον πατέρα μ’ [Αχ! και] Τον πατέρα μ’ αναστορώ [νέι, ξαν, αναστορώ] [αχ!] και η γούλα μ’ γομούται [νέι] [Αχ! και] Νουνίζω όσα έσυρεν [νέι] [αχ!] και η καρδία μ’ ματούται [νέι] Τον πατέρα μ’ αναστορώ και η γούλα μ’ γομούται Νουνίζω όσα έσυρεν κι η καρδία μ’ ματούται [όι, όι...] κι η καρδία μ’ ματούται Ας έμ’νε ένας άετος, ας έμ’νε έναν πουλόπον Θ’ επέτανα απάν’ ση γην κι εύρηκα τ’ αδελφόπο μ’ [Αχ! και] Τ’ αδέλφι͜α όντας χωρίουνταν [νέι, όντες χωρίουνταν, νε] τα εικόνας δακρύζ’νε [Αχ! και] Τα τσ̌ιτσ̌έκια μαραίν’ντανε, [αχ! και -ν-] άλλο ’κι σκουντουλίζ’νε Τ’ αδέλφι͜α όντας χωρίουνταν τα εικόνας δακρύζ’νε Τα τσ̌ιτσ̌έκια μαραίν’ντανε κι άλλο ’κι σκουντουλίζ’νε [όι, όι...] κι άλλο ’κι σκουντουλίζ’νε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδελφόπο | αδελφάκι | ||
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αραύ’ς | ψάχνεις, γυρεύεις, αναζητάς | aramak | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| δακρύζ’νε | δακρύζουν | ||
| δί’ | δίνει | ||
| εθέλ’να | ήθελα | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντάμωνα | αντάμωνα, συναντούσα | ||
| επέγ’να | πήγαινα | ||
| επέτανα | πετούσα | ||
| έσυρεν | έσυρε, τράβηξε, έριξε | ||
| εύρηκα | έβρισκα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαραίν’ντανε | μαραίνονται | ||
| ματούται | ματώνει | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντας | όταν | ||
| όντες | όταν | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| ου | δεν | ουκί<οὐχί | |
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| χωρίουνταν | χωρίζονται, ξεχωρίζουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδελφόπο | αδελφάκι | ||
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αραύ’ς | ψάχνεις, γυρεύεις, αναζητάς | aramak | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| δακρύζ’νε | δακρύζουν | ||
| δί’ | δίνει | ||
| εθέλ’να | ήθελα | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντάμωνα | αντάμωνα, συναντούσα | ||
| επέγ’να | πήγαινα | ||
| επέτανα | πετούσα | ||
| έσυρεν | έσυρε, τράβηξε, έριξε | ||
| εύρηκα | έβρισκα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαραίν’ντανε | μαραίνονται | ||
| ματούται | ματώνει | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντας | όταν | ||
| όντες | όταν | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| ου | δεν | ουκί<οὐχί | |
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
| χωρίουνταν | χωρίζονται, ξεχωρίζουν |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 