Κάθαν ημέραν πολεμώ

Εσέν μικρίκον κι έμορφον
τσ̌εχέλ’κον, λαλαχ̌άρ’κον
τα κάλλι͜α σ’ -ισ- ερέχτ’ ατα
άμον το μέλ’ ο άρκον

Κάθαν ημέραν πολεμώ
το καρδόπο σ’ να χτίζω
Ίλιαμ να ευτάγω σε τ’ εμόν
μ’ εσέν να γυναικίζω

Τα μάγ’λα σ’ είναι κόκκινα
μοθοπωρίτ’κα μήλα
και τ’ ομματόπα σ’ πράσινα
άμον άνοιξης φύλλα

Κάθαν ημέραν πολεμώ
το καρδόπο σ’ να χτίζω
Ίλιαμ να ευτάγω σε τ’ εμόν
μ’ εσέν να γυναικίζω

Τα κάλλι͜α σ’ επερίσσεψαν
το καρδόπο μ’ σοεύ’νε
Το φίλεμαν κι η εγκάλιαν
σ’ εσέν θαρρώ ιεύ’νε

Κάθαν ημέραν πολεμώ
το καρδόπο σ’ να χτίζω
Ίλιαμ να ευτάγω σε τ’ εμόν
μ’ εσέν να γυναικίζω