Χ̌ίλι͜α στόματα να είχα

Χ̌ίλι͜α στόματα να είχα
και τα χ̌είλια σ’ να φιλώ
Χ̌ίλι͜α νύχτας τ’ εγκαλιόπο σ’
να χορτάζω ’κ’ επορώ

Χ̌ίλι͜α νύχτας τ’ εγκαλιόπο σ’
να χορτάζω ’κ’ επορώ

Γιάβρι μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
ας σην ψ̌η μ’ ’κ’ εβγάλλω σε
Ο κόσμον όλεν τ’ εμόν έν’
όντες αγκαλιάζω σε

Τα στομόχ̌ειλα σ’ γλυκέα
κι άλλο πολλά ας σο μέλ’
Άλλος κείται σο κρεβάτι σ’
κι άλλον η καρδία σ’ θέλ’

Άλλος κείται σο κρεβάτι σ’
κι άλλον η καρδία σ’ θέλ’

Γιάβρι μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
ας σην ψ̌η μ’ ’κ’ εβγάλλω σε
Ο κόσμον όλεν τ’ εμόν έν’
όντες αγκαλιάζω σε

Ας σα ποδάρι͜α σ’, γιαβρόπο μ’,
κι ους το κιφάλι σ’ τ’ απάν’
όλια έχ’νε εμορφίαν,
γιάβρι μ’, με το παραπάν’

Όλια έχ’νε εμορφίαν,
γιάβρι μ’, με το παραπάν’

Γιάβρι μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
ας σην ψ̌η μ’ ’κ’ εβγάλλω σε
Ο κόσμον όλεν τ’ εμόν έν’
όντες αγκαλιάζω σε